انسان شناسی برای طراحی

درباره این نشست

بدون تردید در عصر حاضر صحبت از طراحی با کلمه کاربر گره خورده‌است. طیف وسیعی از مطالعات طراحی در پروسه تفکر طراحی مبتنی بر شناسایی کاربران و نیازهای واقعی آن‌هاست. طراحان بر این باورند که انسان‌شناسان بعنوان تأمین‌کنندگان روش‌های تحقیق کیفی برای خیل وسعی از مطالعات طراحی برای شناسایی کاربران هستند و در بسیاری از پژوهشهای منجر به خلق محصول بعنوان محققان بازار ایفای نقش می‌کنند.

مطالعات گسترده در زمینه مردم‌نگاری طراحی به مثابهی یک روش پژوهش در اواخر دهه 90 میلادی به منصه ظهور رسید و بعنوان حلقه‌ی مفقوده جهان مصرفکننده و تولیدکننده مورد استفاده قرار گرفت. دنبال کردن بحث‌های مرتبط با تولید محصولات و فراهم آورد پاسخ به سؤالات کاربران و ذینفعان تولید منجر به فاصله‌گیری طراحان از مطالبات کاربر مصرف‌کننده شد. لذا برای پرکردن این فقدان، طراحان ضمن ایجاد ارتباط نزدیک و شناسایی مصرف‌کنندگان بالقوه خود، روشهای پایه مردمنگاری کلاسیک (کار میدانی شامل مصاحبه‌های دقیق، و مشاهده مشارکتی) را با آن هماهنگ کردند.

طراحی شناختی بعنوان یکی از گرایش‌های طراحی بیش از هر چیز به شناسایی کاربران و داده‌های شناختی مبتنی بر آن نیازمندند. در هشتمین نشست از دورهمی‌های انجمن علمی طراحی‌شناختی و خلاقیت بر آنیم تا با دکتر حسین مدنی همراه شویم و انسان‌شناسی طراحی را به چالش بکشیم.

گزارش نشست